انسان مونث

دست نوشته های نفیسه مرادی پیرامون زن و هر چیز دیگر

انسان مونث

دست نوشته های نفیسه مرادی پیرامون زن و هر چیز دیگر

انسان مونث
آخرین نظرات

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «نگرش به زن» ثبت شده است

زن و بازتاب نگرش مفسر به او

چنانچه تفسیر به مثابه یک سیستم که دارای سه بخش ورودی، پردازشگر و خروجی در نظر گرفته شود، و ورودی آن آیات قرآن و خروجی اش تفاسیر گوناگون باشند، ملاحظه می شود که آراء تفسیری، حاصل پردازش آیات در ذهن مفسر می باشند. ذهن مفسرمملو از اطلاعات گوناگونی است که در پردازش آیات موثر هستند، یکی ازانواع اطلاعات موجود در ذهن مفسر، نوع نگرش وی به زن می باشد که در نتیجه عوامل گوناگونی در ذهن او شکل گرفته اند.

در کتاب «زن و بازتاب نگرش مفسر به او» آراء تفسیری «المیزان، من وحی القرآن، اطیب البیان، اضواء البیان، المنار، المراغی، التحریر و التنویر» پیرامون زن در سه بعد «فردی، خانوادگی و اجتماعی» بررسی گردیده و سعی شده تا تاثیر نگرش مفسر به زن بر روی آیات، نشان داده شود.

نفیسه مرادی

پر حرفی زنان

چرا زنان این همه حرف می زنند؟

 

اوشو می گوید:

 

«مردان کارهای خودشان را دارند، ولی زنان کارهای زیادی ندارند.

هر کجا کار زیاد نباشد، فعالیت زیادی نباشد، همیشه وراجی های بیهوده وجود دارد»[1]

 

این سخن اوشو به سبک زندگی زنان اشاره دارد، نه اینکه زنان ذاتا انسان های پر حرفی باشند، بلکه سبک زندگی و نوع فعالیت های ایشان است، که پر حرفی را برای آنان به دنبال دارد. و همین طور اگر مردی هم همان شرایط زنان را داشته باشد، پرگو و پر حرف می شود.

در آیه 18 سوره زخرف نیز به سبک زندگی زنان و آثار آن اشاره دارد و می فرماید:

 

نفیسه مرادی

بانو

نفیسه مرادی

سید محمد حسین فضل الله


علامه فضل الله یکی از علما و مفسران شیعی لبنان و مولف تفسیر «من وحی القرآن» از منظری جدید، تلاش های بسیاری را در بر طرف نمودن شبهات پیرامون زن در اسلام انجام داده است.

 

ایشان معتقد است که زن، «این انسان مونث، در زندگی خود پیچیدگی های تاریخی بسیاری را در داد و ستد دیگران با وی و نگرش هایشان به او و ستمی که به انسانیتش روا داشته اند، از سر گذرانده است». چرا که برای زن نقشی جز خدمتگذاری به مرد و فرزندآوری برای او متصور نبوده اند، «بی آنکه استقلالی درباره زندگی خصوصی خود داشته باشد و بی آنکه بتواند بخواهد یا نخواهد. زیرا او همیشه انسان نارسی بوده که در درجه فرو دین و دوم انسانیت جای داشته است».

 

نفیسه مرادی