نفیسه مرادی
در نوشتار پیشین بیان شد که زندگی بر اساس سبک و محتوای آن چهار نوع دارد، که به نوع اول آن در همانجا پرداخته شد.
نوع دوم زندگی بر خلاف نوع اول که ظاهری پر زرق و بر داشت و درونی ناسالم، نه ظاهر مناسبی دارد و نه محتوایی غنی. این نوع زندگی چون سیب گندیده ای است که پوست و درونش هر دو خراب شده اند.
مصادیق نوع دوم زندگی را می توان در خانواده های معتاد و خلاف کاری یافت که هم حاشیه نشین هستند و ظاهر زندگی شان مطلوب نیست و هم محتوای زندگیشان تهی و ویران از مفاهیم اصیل است.
چرا زنان این همه حرف می زنند؟
اوشو می گوید:
«مردان کارهای خودشان را دارند، ولی زنان کارهای زیادی ندارند.
هر کجا کار زیاد نباشد، فعالیت زیادی نباشد، همیشه وراجی های بیهوده وجود دارد»[1]
این سخن اوشو به سبک زندگی زنان اشاره دارد، نه اینکه زنان ذاتا انسان های پر حرفی باشند، بلکه سبک زندگی و نوع فعالیت های ایشان است، که پر حرفی را برای آنان به دنبال دارد. و همین طور اگر مردی هم همان شرایط زنان را داشته باشد، پرگو و پر حرف می شود.
در آیه 18 سوره زخرف نیز به سبک زندگی زنان و آثار آن اشاره دارد و می فرماید:
عنوان مقاله: مدل لباس و آرایش در سبک زندگی اسلامی
محل انتشار: کنگره بین المللی فرهنگ و اندیشه دینی، سال:1393
تعداد صفحات اصل مقاله: ۱۱ صفحه
نویسنده: نفیسه مرادی - کارشناسی تربیت معلم قرآن کریم
چکیده
لباس که از ضروریات زندگی است و اسلام به این امر مهم اهمیت زیادی داده است و برای رنگ، نوع جنس و حتی شکل آن توصیه‌های زیبایی دارد. در خصوص آرایش ناخن و مو، روغن مالیدن، استعمال عطر و خضاب کردن برای زنان و مردان مسلمان نکات قابل تاملی را بیان نموده است؛ اما نتیجه‌ای که از همه این فرمان‌ها در مورد پوشش ظاهری و مدل آرایش به دست می‌آید، این است که پوشش یکی از شئون انسانی است و این شأن انسان به خصوصیات متفاوت فردی، اجتماعی وی مربوط می‌شود و می‌توان گفت که لباس پرچم وجود آدمی است که از اعتقادات و فرهنگ و آداب‌ورسوم وی سخن می‌گوید و اسلام نمی‌خواهد مسلمانان خود را به شکل کفار بیارایند و از سویی در نظر دارد، پوشش و آرایش امت مسلمان متمایز از دشمنان خدا و رسولش باشد.
کلیدواژه : لباس، آرایش، زینت.
